In Oostfreesland is’t am besten

In Oostfreesland is’t am besten
over Freesland geit der nix!
War sünd woll de Wichter mojer,
war de Jungse woll so fix?
In Oostfreesland mag ik wesen,
anners nargens lever wesen,
over Freesland geit der nix.

Nargens bleiht de Saat so moje,
nargens is de Buur so riek,
nargens sünd de Kojen fetter,
nargens geiht de Ploog so liek,
nargens gifft’t so feste Knaken,
weet man leckerder to maken
Botter, Kees’ un Karmelkbree.

Nä,’t is nargens, nargens bäter
as war hoch de Dieken staan,
war up’t Eiland an de Dünen
hoch herup de Bulgen slaan;
war so luut de Nordsee bullert,
war ji könen up de Dullert
Dreemast-Schepen faren seen.

War in’d Wagen Törf un Kienholt
worden haalt van’t Hochmoor her;
war de ganse Welt sück lüstig
makt up’t Is bi’t Eierbeer;
war s’ int Feld mit Kloten scheten,
wor se Bookweit-Schubbers eten,
Harm up Freersfoten geit.

För Oostfreesland, för Oostfreesland
laat ick Blot un Leven geern,
was’k doch man weer in Oostfreesland,
war so mennig söte Deern!
In de Frömde wünsk ik faken:
Kunk doch Moders Breepott smaken;
sat’k doch weer in ‘d Hörn bi’t Für!